Precipitacións e humidade relativa
Un día de choiva en Verín
A evapotranspiración procedente da evaporación da auga do mar e das terras húmidas e da transpiración dos vexetais é a responsable de que o aire conteña sempre unha cantidade maior ou menor de vapor de auga, polo que se fala da humidade do aire.
Cando nos referimos á cantidade en gramos de vapor de auga contida nun metro cúbico de aire, estamos a expresar a súa humidade absoluta. O simple feito de que o aire conteña vapor de auga non é a causa de que se produzan precipitacións. Para que estas ocorran, o aire debe acadar antes a cantidade máxima de vapor de auga que pode conter á temperatura en que se atopa. Neste caso dise que o aire está saturado de humidade. Esta cantidade máxima de vapor de auga que pode conter o aire por unidade de volume coñécese como punto de saturación, e varía de xeito considerable coa temperatura, como se pode ver na táboa:
| Temperatura | -10oC | 0oC | 10oC | 20oC | 30oC |
| g de H20 por m3 en atmosfera saturada | 2,4 | 4,9 | 9,3 | 17,2 | 30,1 |
Relación entre o punto de saturación e a temperatura.
Ao ver a táboa compréndese facilmente que 9 g de vapor de auga por m3, cando a temperatura é de 10oC, representa unha humidade moito máis próxima á precipitación do que 18 g no mesmo volume cando a temperatura é de 30oC. No primeiro caso, a atmosfera está case saturada de humidade e a evaporación é, xa que logo, nula, estando moi cerca da condensación. No segundo caso aínda caben 12 g de auga por metro cúbico e a evapotranspiración é moito máis intensa.
Esta relación entre o vapor de auga no aire e a súa temperatura é determinante para que se produza evaporación ou precipitación. Polo tanto, no ciclo da auga resulta fundamental o concepto de humidade relativa do aire, que se entende como a razón (r) da humidade absoluta (h) pola humidade de saturación (H):
R=h/H
